Cada unha das tres interaccións básicas presentes no Modelo Estándar pode ser descrita usando o chamado vértice de Feynman. Para o físico de Partículas, cada vértice representa unha compoñente para un sofisticado cálculo matemático na resolución da interacción que se está a estudar. Pero nos podemos usar estos diagramas de forma cualitativa para ilustrar como quarks e leptóns interactúan. Hai tres vértices básicos cada un deles asociado a cada unha das interaccións fundamentais. Hai un vértice para a interacción electromagnética, outro para a feble e un terceiro para a interacción forte.

Estructura básica dun vértice. No vértice mostrado, o símbolo da propagación da interacción aparece en vertical. O habitual é dibuxalo inclinado para suxerir que se está movendo cara ou desde o punto de interacción. Aspectos importantes a considerar nos vértices de Feynman: 1.- É importante recoñecer que o vértice non é máis que un símbolo, logo non representa unha traza real nin describe un diagrama espazo-tempo. no proceso.

2.- O diagrama lese de esquerda a dereita. A parte esquerda mostra a natureza da partícula antes da interacción e a parte dereita móstraa depois da interacción. (Nota: é tamén común atopar diagramas de Feynman que usan a convención de que o tempo flúe da abaixo cara arriba.).

3.- Úsase unha frecha cara adiante para representar unha partícula viaxando cara adiante no tempo, e unha frecha cara atrás para representar unha antipartícula tamén viaxando cara adiante no tempo. O diagrama da dereita representa a interacción dun neutrino electrónico producindo un electrón e un bosón virtual W+

Outro par de exemplos mediante diagramas de Feynman.

a) creación e aniquilación dun par partícula-antipartícula:

b) A desintegración Beta ocorre cando, nun núcleo con demasiados protóns ou demasiados neutróns, un dos protóns -ou neutróns- transfórmase no outro. No decaemento  β^- un neutrón decae nun protón, un electrón, e un antineutrino. No decaemento β⁺, un protón decae nun neutrón, un positrón, e un neutrino.

β^- decaemento:   n ⇒ p + e^- +ū_e                  β⁺ decaemento:    p ⇒ n + e⁺ + u_e

A continuación mostramos cun diagrama de Feynman como se representa o decaemento β^-: