O "volume ocupado" por cada protón no punto de interacción é:  

(74800 x16 x16) / (1,15·10¹¹) ~ 10^-4 μm³

Iso é aínda moito maior que o volume que ocupa un átomo!, por tanto unha colisión é algo moi raro.

Pero cando se produce ...

Colisión  protón–protón a 7 TeV en CMS xerando máis de 100 partículas cargadas.

(CERN COURIER, October 26, 2010)

A probabilidade de que un protón dun paquete (bunch) golpee a outro protón dun paquete que ven en sentido contrario pódese obter aproximadamente a partir do cociente entre o tamaño do protón (d² con d~1 fm) e o tamaño da sección do bunch (σ², con σ=16 micras) em e punto de interacción.

Pero con 1,15·10¹¹ protóns/bunch prodúcense un bo número de interaccións.

Así, o número de interaccións será:      

Probabilidade x N²   (con N = número de protóns por bunch)

Polo tanto ,       

(4·10^-21) x ( 1,15·10¹¹)² ⇒ ~ 50 interaccións cada cruce

Pero só unha fracción desas interaccións (~50%) son choques inelásticos que dan lugar á creación de novas partículas a ángulos suficientemente elevados respecto do eixe do feixe.

Polo tanto , haberá arredor dunhas 20 colisións "efectivas" cada cruce..

Como hai uns 11245 cruces por segundo, teremos:

11245 x 2808 = 31,6 millóns de cruces , que é o chamado "average crossing rate "

(31,6·10⁶cruces/s) x (20 colisións/cruce) ⇒ 600 millóns colisión/s

Se consideramos os 3550 bunches teóricos: 11245 x 3550 = 40 millóns de cruces  (40 MHz

Cada vez que dous paquetes de protóns (bunches) se cruzan no interior dun dos detectores prodúcense múltiples colisións protón-protón simultáneas: múltiples vértices primarios.

Cada un destes vértices primarios dará lugar a varios vértices secundarios e así sucesivamente.